بررسی طرح واره ها و پیوند والدینی در دختران نوجوان با وزن طبیعی، چاق و یا دارای علائم بی اشتهایی عصبی

سابقه و هدف: در سالهای اخیر شیوع بی اشتهایی عصبی و چاقی در نوجوانان افزایش شگرفی داشته است. هدف مطالعه حاضر تعیین تفاوت طرح واره ها و پیوند والدینی در سه گروه دختران نوجوان دارای علائم بی اشتهایی عصبی، دارای وزن بالا و دارای وزن نرمال بود. مواد و روشها: سه گروه 25 نفره از دختران نوجوان شامل دختران دارای علائم بی اشتهایی عصبی (با میانگین سنی 08/16 و میانگین توده بدنی زیر kg/m2 17)، دختران دارای وزن بالا (با میانگین سنی 20/16 و میانگین توده بدنی بالای kg/m227) و دختران دارای وزن طبیعی (با میانگین سنی 17/16 و میانگین توده بدنی kg/m2 24-20) از بین 403 دختر نوجوان به روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. در این تحقیق از 3 پرسشنامه سیاهه علائم اختلال خوردن edi، فرم کوتاه پرسشنامه طرح واره های یانگysq-sf، و ابزار پیوند والدینی pbi استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار 16spss با استفاده از روشهای توصیفی و تحلیلی (همبستگی، رگرسیون و تحلیل واریانس) انجام گرفت. یافته ها: دختران نوجوان دارای وزن بالا، درمقایسه با دختران دارای علائم بی اشتهایی عصبی و دختران دارای وزن نرمال، گزارش بالاتری از باورهای ناسازگار اولیه به خصوص نوع شرم/ نقص داشتند (01/0>p). دختران دارای علائم بی اشتهایی عصبی (میانگین 40/31 و انحراف استاندارد 71/11) و دختران دارای وزن بالا (میانگین31 و انحراف استاندارد 5/13)، نسبت به گروه دارای وزن نرمال (میانگین 40/23 و انحراف استاندارد 36/13)، بیشترین گزارش را از پیوند والدینی ضعیف داشتند (05/0>p). نتیجه گیری: بر اساس شواهد حاضر، می توان استنباط کرد که مکانیزم های شناختی از طریق باورهای ناسازگار اولیه، نقش پیش بینی کننده مهمی در مسأله چاقی دختران نوجوان دارد. همچنین پارامترهای بین فردی، ممکن است به صورت دریافت مراقبت پایین و بیش حمایت کنندگی مراقبت کننده اصلی، در بروز علائم اختلال خوردن و چاقی در نوجوانان مؤثر باشد. بررسی اثر رابطه طرح واره های اولیه و پیوند والدینی می تواند به درک بهتر سبب شناسی اختلالهای خوردن کمک کند.